به گزارش سینماپرس، مراسم رونمایی از پوستر مستند پرترههای «چهرههای ایرانی» که شامل ۹ مستند پرتره از چهرههای فرهنگ، هنر و ادب معاصر ایران بود، دوم آبانماه با حضور کارگردانان این آثار در موزه سینما برگزار شد.
مسعود جعفری کارگردان مستند پرتره «سلطان بیتاج و تخت بخارا» درباره ساخت این فیلم گفت: من برای ساخت اثر دیگری سراغ علی دهباشی رفتم که آن طرح به سرانجام نرسید اما پس از این که مدتی با او نشست و برخاست داشتم و در شبهای بخارا شرکت کردم، متوجه شدم نوع کار کردن دهباشی عجیب است، به گونهای که هیچکدام از افرادی که در سایر مجلات کار میکنند به این شکل نیستند، یعنی سایرین برای خودشان دفتری دارند اما او همه کارها را خودش انجام میدهد و اگر کاری به کسی محول کند حتما سراغ او میرود و از درست انجام شدنش اطمینان حاصل میکند.
مریم سپهری کارگردان مستند پرتره «زنبورک در گام مینور» که درباره حمید نفیسی _پژوهشگر عرصه سینما و محقق سینمای مهاجرت و مولف تاریخ اجتماعی سینمای ایران_ است در سخنانی بیان کرد: بخشی از این فیلم در اصفهان تصویربرداری شده و بخشی دیگر در شیکاگو. حمید نفیسی مولف کتاب «فیلم مستند» است که بارها چاپ شده و چندین نسل علاقهمند به سینمای مستند با مطالعه این کتاب درگیر مستند شدهاند.
سپس سید هادی موسوی کارگردان «او مثل هیچکس نیست» که مستندش درباره علی اکبر صنعتی مجسمهساز پیشکسوت ایرانی است، درباره این اثر گفت: از سال ۹۳ پژوهش مستند سرآمد درباره ابوالحسن خان صدیقی را انجام میدادم که در جریان کار با شاگردان این هنرمند آشنا شدم ولی کسی که من را خیلی جلب کرد استاد صنعتی بود چرا که او منش و روحیهای پر از قدرشناسی داشت.
مهرداد شیخان کارگردان مستند «در جستجوی صبح» که در مستندش به زندگی عبدالرحیم جعفری و موسسه انتشاراتی امیرکبیر پرداخته است، اظهار کرد:ترجیح می دهم این فیلم دیده شود تا برای آن سخن بگویم اما این نشر غیر از چاپ کتاب، جریانساز بود که تاثیرات آن را هنوز هم مشاهده میکنید.
همایون امامی کارگردان «گلدونه، مش رحیم، صغرا و دیگران» که درباره اسماعیل خلج کارگردان تئاتر و از فعالان کارگاه نمایش پیش از انقلاب، این مستند را ساخته است، گفت: به دلیل آنکه ما به فرهنگ نوشتاری توجه کمی داریم، خیلی از بزرگان فرهنگی و متون قدیم خود را نمیشناسیم. به همین دلیل این فیلم تلاش میکند یک مقطع فراموش شده تاریخ تئاتر این مملکت را که با نام کارگاه نمایش عجین شده مطرح کند.
غلامرضا کتال کارگردان «یکی بود یکی نبود» درباره توران میرهادی از پیشگامان آموزش کودک در ایران، گفت: آشنایی من با توران میرهادی به بیست سال پیش برمیگردد که با شگفتی همراه بود، زیرا کارهایی که او انجام داده همیشه جمعی بود و این تصوری که کارهای جمعی انجام شدنی نیست، نتیجههای خوبی برایش رقم زده است، حتی مدرسه فرهاد، که خودش موسسش بود.
«مکتب سقاخانه به روایت پرویز تناولی» ساخته امیرحسین بهبهانی، درباره پرویز تناولی هنرمند و مجسمهساز شهیر ایران است که کارگردانش درباره آن گفت: در جریان ساخت فیلمی که درباره کریم امامی با مکتب سقاخانه آشنا شدم و دوست داشتم فیلمی درباره این موضوع بسازم . در این مسیر به مجموعه فیلمهایی رسیدم که در واقع سه دهه هنر نوگرای ایران نام دارد.
هومن ظریف کارگردان «یمینی شریف نغمهسرای کودکان»که فیلمی درباره عباس یمینی شریف ساخته است، درباره این اثر گفت: وقتی میشنویم من یار مهربانم، خواه ناخواه مصرع دوم بیت در ذهنمان متجلی میشود و از این لحاظ ضرورت ساخت فیلمی درباره این شاعر تاثیرگزار کودک برایم آشکار شد. اصل مهم موسیقی است که داود پیرنیا و آقا بیژن پیرنیا نخستین مجری کودک را از طریق باشگاه کودکان به توران مقومی و عباس یمینی شریف مرتبط میکرد و بهترین گزینه برای آموزش و پرورش است.
پیروز کلانتری یکی دیگر از کارگردانان مجموعه مستند پرتره «چهرههای ایرانی» که اثرش درباره همایون صنعتیزاده از بنیانگذاران موسسات اقتصادی و فرهنگی در ایران است، مستند پرتره «همایون» را ساخته است.
این مجموعه مستندها که درباره چهرههای فرهنگی و هنری است در سینماهای «هنر و تجربه» به نمایش درآمده اند.
ارسال نظر